عوامل مؤثر بر بکارگیری ابزارهای ارتباطی ناهمزمان در دانشجویان کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی

این پژوهش کاربردی، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش تعداد 224 نفر دانشجویان شاغل به تحصیل مقطع کارشناسی ارشد رشته تکنولوژی آموزشی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب در سال تحصیلی 93 – 92 می‌باشد. در این پژوهش از پرسشنامه‌ی استاندارد فناوری اطّلاعان به‌عنوان ابزار اصلی جمع‌آوری اطلاعات استفاده‌شده است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان، تعداد 140 نفر از دانشجویان این مقطع می‌باشد. روش نمونه‌گیری این پژوهش به‌صورت تصادفی ساده می‌باشد. برای سنجش پایایی پرسشنامه نیز از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. با توجّه به این‌که ضریب آلفای پرسشنامه، مقدار 826/0 به دست آمد، مشخص گردید که پرسشنامه موردنظر  دارای  پایایی قابل‌قبول می‌باشد. برای تحلیل نتایج پژوهش در بخش آمار توصیفی از فراوانی و فراوانی درصدی برای هر سؤال و در بخش آمــار استنباطی بـرای بررسی فـــرضیه‌های پــژوهش و نیز تحلیل داده‌هــا از آزمون کولموگروف-اسمیرنف و آزمون خی‌دو برای مقایسه سطوح مختلف گزینه‌ها استفاده‌شده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که از دیدگاه دانشجویان کارشناسی ارشد رشته تکنولوژی آموزشی، عوامل فردی، نگرشی، فنی، اقتصادی، موقعیتی و انسانی در به‌کارگیری ابزارهای ارتباطی ناهم‌زمان مؤثر می‌باشند.